POSZUKUJĄC #7 kres

praca na własny rachunek, prawie w każdym przypadku, wiąże się z wykonywaniem kolejnych zadań w bardzo egzotycznych - najczęściej mocno nocnych porach. osobiście znam zaledwie kilka osób, które są w stanie (jakim cudem? - nie wiem) unormować swój czas pracy "od do".

pracując przy domowym biurku mam komfort, na przykład w postaci piżamowego dress code'u(!), oszczędzam sporo czasu, przeznaczonego w innym przypadku na dojazd do i z miejsca zatrudnienia, mogę w zasadzie w dowolnym momencie zająć się czymś bardziej palącym, albo zwyczajnie wyjść na spacer czysto towarzyski.

czasami jednak łapię się na tym, że do pracy dobrze wyjść. zwłaszcza wtedy, gdy zdecydowanie przesadzam z mało efektywnym siedzeniem przed komputerem i bardzo małą ilością snu. nie tak dawno temu, śpiąc mniej więcej po cztery godziny (tak trzy/cztery dni z rzędu) odczułam - jakkolwiek można - KRES.

Marcysia z Painta, facebook.com/MarcysiazPainta


padłam na łóżko mniej więcej o drugiej z myślą, że wstanę rano i dokończę... nie wstałam. nie dałam rady. pojawiające się w mojej głowie - już rano - koncepcje typu "po co komu sen" i "skoro dziesięć lat temu dawałam radę, teraz też dam", były wyraźnym sygnałem, że przeginam. leżąc jeszcze w barłogu, pomyślałam sobie, że czas przeorganizować to wszystko.

jak to zrobić? sprawić, że coś świetnie brzmiące w teorii, sprawdzi się w moim osobistym świecie? przede wszystkim, za wielki sukces uznałam samą refleksję nad (chciałam, nie chciałam) wypracowanym stanem. zbiegiem przypadków(?) uczestniczyłam w ostatni weekend w zajęciach, na których między innymi poznałam CZTERY ĆWIARTKI Wilbera. odnoszący się do poziomów (struktury) świadomości człowieka/świadomości w ogóle, świetnie nadaje się do przeanalizowania mojego położenia, "tu i teraz", stopnia zaangażowania w poszczególne obszary mojego życia: ja subiektywnego, realizowanego poprzez rozwój osobisty, ciała - tego co od niego biorę oraz tego, co jemu daję, relacji, w których jestem/nie jest z innymi i z otoczeniem (kulturą), i wreszcie mojego stosunku do pracy, środowiska i ekologii.

jak to brzmi? w moim przypadku taka analiza - szczere przyjrzenie się sobie z lotu ptaka i swoista inwentaryzacja zasobów, oraz przedyskutowanie tego z drugą osobą bardzo mi pomogły. zobaczyłam co i jak. zobaczyłam, na ilu polach posiadam umiejętności i doświadczenie, z których mogę czerpać pełnymi garściami. uczucie warte wysiłku.

dzisiejszy dzień zaczęłam od sporządzenia tygodniowej listy DO ZROBIENIA, na którą wrzuciłam nawet wizytę u dentysty i u znajomych. przyznaję, do niedawna śmieszyły mnie takie rozwiązania. mam świetną pamięć, uznawałam więc za wszelkie listy (poza zakupowymi) za fanaberie godne freelancera. już tak nie uważam - posypuję głowę popiołem i upatruję w tym systemie rozwiązania dla mnie ;)



Komentarze